دوچرخه سواری در مونترال کانادا
ترافیک و آلودگی هوا، آلودگی صوتی، تصادفات مرگ بار و... تنها نوک قله کوه مشکلاتی هستند که تردد روزافزون خودروهای موتوری مسبب آنهاست. ابزاری که تا چند دهه پیش در ایالات متحده به عنوان «آزادی آمریکایی» مورد تقدیر قرار میگرفت امروز نفس انسان شهرنشین را بریده، اکسیژن زمین را بلعیده و به اعتقاد محققان یکی از دلائل اصلی گرمایش جو زمین است.
چه باید کرد؟ بی تردید نسخه آمادهای برای دفع نارساییهای برشمرده وجود ندارد اما در عین حال شک نمیتوان داشت که هرجا مشکلی و دردی وجود دارد باید دارویی هم درکار باشد. به نظر میآید که راه حل مشکلات برشمرده ساده نیست و همانطور که موضوع خود پیچیده است راه حل آن نیز باید یک راه حل ترکیبی باشد.
به نظر بسیاری از شهروندان شهرهای بزرگ استفاده از دوچرخه یکی از بخشهای جدی پاسخ به مسائل بالاست. بالاخره در سالهای گذشته یک ذهن روشن «تاکسی دوچرخهای» را ابداع کرد. این همان چیزیست که در مونترال بیکسی Bixi نامیده میشود.
به نوشته دانشنامه آزاد ویکیپدیا «بیکسی»، که نام دوچرخههای شهری همگانی در مونترال است، از ترکیب دو واژه دوچرخه(bicycle) و تاکسی (taxi) به وجود آمده و یکی از وسیلههای ترابری شهری به شمار میآید. دوچرخههای بیکسی در مونترال جزو سیستمهای دوچرخه عمومی محسوب میشوند که با هدف دلگرمی شهروندان برای بهکارگیری دوچرخه به جای خودرو برای مسافرتهای کوتاه درون شهری ایجاد شدهاند.
سیستم دوچرخههای عمومی به کاربران این توانایی را میدهد که با صرف هزینهای ناچیز دوچرخهای را از مکانی مشخص برداشته و پس از بهرهگیری به مکان دیگر بازگردانند. هم اکنون بسیاری از شهرها مانند بوستون، نیویورک، تورنتو، و مونترال از این سیستم برخوردارند.
این سیستم در مونترال در سال ۲۰۰۹ راهاندازی شده و تاکنون ۵۰۰۰ دوچرخه را در ۵۰۰ ایستگاه گوناگون . . . .